Adaptowana APD (aAPD)
Według Fischbacha i wsp., aAPD zapewnia lepsze wyniki przy wykorzystaniu tego samego czasu i zasobów1
- aAPD jest możliwe bez dodatkowych płynów lub dłuższego czasu
- Efektywnie wykorzystuje istniejące zasoby terapeutyczne: lepsza ultrafiltracja i klirens przy tym samym, niskim stężeniu glukozy, objętości płynu i czasie leczenia w porównaniu z konwencjonalną APD (cAPD)
Osiąganie celów adekwatności
aAPD zaproponowali Fischbach M. i in1, łącząc sekwencje krótkich okresów zalegania i małych objętości wypełnienia z długimi okresami zalegania i dużymi objętościami wypełnienia, aAPD pomaga uzyskać ultrafiltrację i klirens w ramach jednej sesji PD. Oczyszczanie krwi i ultrafiltracja uzyskane na każdy gram wchłoniętej glukozy były wyższe w przypadku aAPD w porównaniu z cAPD.1
Wyzwania związane z PD – osiągnięcie celów adekwatności
Osiągnięcie celów adekwatności w PD, zarówno dla ultrafiltracji, jak klirensu, jest dużym wyzwaniem. Fischbach i in. zaproponowali, że krótsze czasy zalegania i mniejsze objętości wypełnienia sprzyjają procesowi ultrafiltracji, podczas gdy dłuższe czasy zalegania i duże objętości wypełnienia zwiększają klirens substancji rozpuszczonych.1 Proponowana strategia może potencjalnie poprawić te dwa cele w ciągu jednej sesji PD.
Badanie Fischbacha potwierdza skuteczność aAPD1
Fischbach M. i in.1 przeprowadzili randomizowane, prospektywne, krzyżowe badania wieloośrodkowe. W ostatecznej analizie uwzględniono 19 pacjentów.
aAPD jest możliwa bez dodatkowych płynów lub dłuższego czasu, przy tym samym stężeniu glukozy
Rycina 2: Zmodyfikowana grafika cAPD według Fischbach M. i wsp., 2011 (strona 3) 1
Rycina 3: Zmodyfikowana grafika aAPD według Fischbach M. i in., 2011 (strona 3) 1
Wyniki badań dostarczają dowodów na to, że w porównaniu z konwencjonalną cAPD, ukierunkowanie oddzielne na ultrafiltrację i klirens, przez zmienianie czasu zalegania i objętości napełnienia, może poprawić wydajność dializy i obniża obciążenie metaboliczne.1
Porównanie po 45 dniach
Rycina 4: rysunek utworzony na podstawie danych z badania Fischbacha, M. i wsp., 2011 (strona 7), porównujący średnią dzienną UF i usuwanie sodu po 45 dniach, pokazujący lepszą UF (+100 ml / sesję) i usuwanie sodu (+14 mmol / sesję) dla aAPD1
aAPD to wyższy klirens w stosunku do wchłoniętej glukozy
Rycina 5: Zmodyfikowana grafika za Fischbach. i wsp., 2011 (strona 6) wskazująca na lepsze usuwanie sodu i klirens dla aAPD1
Podsumowanie wyników pracy Fischbacha i wsp.1
Korzyści dla pacjenta
- Poprawia ultrafiltracja
- Lepsze usuwanie sodu
- Niższe ciśnienie krwi
- Promuje klirens: mocznika, kreatyniny, fosforanu
- Zmniejszone obciążenie metaboliczne
Wartość kliniczna
- Efektywnie wykorzystuje istniejące zasoby terapeutyczne: lepsza ultrafiltracja i klirens przy tym samym, niskim stężeniu glukozy, objętości płynu i czasie leczenia w porównaniu z cAPD
1 Fischbach M., Issad B., Dubois V., Taamma R. The beneficial influence on the effectiveness of automated peritoneal dialysis of varying the dwell time (short/long) and fill volume (small/large): randomized controlled trial. Peritoneal Dialysis International 2011; 31(4):450-8