Słowniczek

Białko, które ma dwie ważne funkcje. Z jednej strony przyczynia się swoją stosunkowo dużą ilością do tego, że płyn zawarty we krwi pozostaje w krwiobiegu i nie przenika przez ściany tętnic do otaczającej tkanki. Z drugiej strony jest to ważne białko transportowe dla różnych substancji. Wiele leków, ale także wolne kwasy tłuszczowe i hormony, jest związanych z albuminąi i transportowanych we krwi do całego organizmu. Stężenie tego białka dostarcza informacji na temat ogólnego stanu odżywienia pacjenta.

Czynniki (np. heparyna) zapobiegające krzepnięciu krwi.

Wersja dializ otrzewnowych wspomagana maszynowo, zazwyczaj wykonywana w nocy.

Urządzenie, które może być używane do precyzyjnego pomiaru składu ludzkiego ciała i jego stanu płynów, a tym samym do określenia poziomu nadmiernego nawodnienia u pacjentów dializowanych.

Suchy koncentrat wodorowęglanowy do produkcji płynnego koncentratu wodorowęglanowego, stosowanego w hemodializie za pomocą naszych urządzeń do hemodializy serii 4008 i systemu 5008 ONLINEplus.

Przyjazny dla środowiska materiał do produkcji folii, rurek i innych komponentów do dializy otrzewnowej i w dializ ostrych. Biofine^® nadaje się do recyklingu i nie zawiera PVC.

Półprzepuszczalna bariera w dializatorze do oddzielania krwi od roztworu dializacyjnego.

Elastyczny dren wprowadzony chirurgicznie przez skórę do naczynia krwionośnego lub jamy brzusznej w celu transportu płynu do lub z ciała. W dializie otrzewnowej stosuje się cewnik do wprowadzenia roztworu dializacyjnego do jamy brzusznej i jego ponownego wypłukania. W hemodializie cewnik może być stosowany jako dostęp naczyniowy. W takim przypadku cewnik jest zazwyczaj wprowadzany do żyły głównej górnej lub do żyły udowej.

Liczba pacjentów, którzy cierpią na określoną chorobę w określonym czasie.

Metoda leczenia, w której roztwór dializacyjny jest wymieniany ręcznie, zazwyczaj cztery razy dziennie.

Podwyższone stężenie glukozy (cukru) we krwi wynikające z niezdolności organizmu do efektywnego wykorzystywania glukozy. Jako główny hormon regulacyjny w metabolizmie cukru, insulina jest zwykle stosowana do kontroli tego stanu.

Rekombinowana ludzka EPO często zalecana pacjentom z niedokrwistością podczas leczenia dializą

Forma nerkozastępczej terapii, w której do oczyszczenia krwi pacjenta stosuje się błonę półprzepuszczalną — w dializie otrzewnowej jest to otrzewna pacjenta, a w hemodializie błona dializatora.

Metoda leczenia dializacyjnego z wykorzystaniem otrzewnej pacjenta, tj. tkanki pokrywającej wewnętrzną powierzchnię jamy brzusznej i narządów wewnętrznych, jako błony dializacyjnej do oczyszczania krwi. Sterylny roztwór dializacyjny jest wprowadzany i usuwany za pomocą cewnika chirurgicznie wszczepionego do jamy brzusznej pacjenta. Roztwór wchłania toksyny i nadmiar wody. WWiększość zabiegów jest wspomagana przez aparat (cykler). Są one wykonywane przez pacjentów w domu lub w pracy, kilka razy w ciągu dnia, lub w nocy.

Specjalny filtr stosowany w hemodializie do usuwania substancji toksycznych, produktów przemiany materii i nadmiaru wody z krwi. Dializator jest czasami nazywany „sztuczną nerką”.

Hormon stymulujący produkcję czerwonych krwinek.

Europejska baza danych klinicznych w celu zapewnienia jakości leczenia dializacyjnego. Baza danych rejestruje dane dotyczące leczenia pacjentów dializowanych i umożliwia skuteczne porównanie jakości leczenia w poszczególnych klinikach dializacyjnych.

Hemodiafiltracja jest procesem łączącym hemodializę i hemofiltrację. Teoretycznym punktem wyjścia dla połączenia tych dwóch procesów jest fakt, że substancje o niskocząsteczkowe, takie jak mocznik i kreatynina, są usuwane głównie w drodze transportu dyfuzyjnego, jaki ma miejsce w hemodializie, natomiast większe cząsteczki są usuwane głównie w drodze transportu konwekcyjnego, jaki występuje w hemofiltracji. W hemodiafiltracji (HDF) całkowita ilość usuniętych toksyn jest wyższa niż w poszczególnych procesach, ponieważ konwekcja i dyfuzja nie sumują się, lecz przebiegają równolegle i wzajemnie na siebie oddziałują. Do hemodiafiltracji używa się bardziej przepuszczalnych błon syntetycznych (dializatory wysokoprzepływowe, “high-flux”) o doskonałej ultrafiltracji. Podobnie jak w przypadku hemofiltracji, w hemodiafiltracji ultrafiltrat jest zastępowany sterylnym roztworem (roztworem zastępczym).

Metoda leczenia pacjentów dializowanych, u których krew płynie na zewnątrz organizmu przez jednorazowego użytku dreny krwi do specjalnego filtra, dializatora. Roztwór dializacyjny usuwa produkty przemiany materii i nadmiar wody, a oczyszczona krew jest zwracana do organizmu. Proces ten jest kontrolowany przez urządzenie do hemodializy, które pompuje krew, dodaje antykoagulanty, reguluje proces oczyszczania i kontroluje mieszanie roztworu dializacyjnego i jego szybkość przepływu przez układ. Pacjent zazwyczaj odbywa trzy zabiegi w tygodniu, z których każdy trwa od trzech do sześciu godzin.

Rodzaj leczenia pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, w którym nie stosuje się roztworu dializacyjnego. SSubstancje rozpuszczone są usuwane wskutek działania sił konwekcyjnych razem z filtrowaną przez półprzepuszczalną błonę wodą osocza. Płyn substytucyjny zastępuje objętość usuniętą przez filtrację.

Substancja zawarta w czerwonych krwinkach, która przenosi tlen w organizmie.

Uniwersalna substancja przeciwzakrzepowa podawana podczas hemodializy w celu zahamowania krzepnięcia krwi.

System terapii hemodiafiltracji (HDF). W przypadku HighVolumeHDF wymiana objętości za pomocą transportu konwekcyjnego jest większa niż w przypadku HDF. Najnowsze badania dowodzą, że terapia HighVolumeHDF znacznie poprawia przeżywalność pacjentów w porównaniu z konwencjonalnymi dializami.

Rozszerzenie możliwości terapeutycznych w celu skuteczniejszego wpływu na kości i metabolizm minerałów u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek. Kalcymimetyki są podawane, gdy tarczyca jest nadczynna, jak to często ma miejsce u pacjentów dializowanych. Kalcymimetyki mają również pozytywny wpływ na zawartość wapnia w kościach.

Płynna tkanka krążąca w organizmie składający się z osocza i komórek (czerwone krwinki, białe krwinki, płytki krwi itp.). Główną funkcją krwi jest transport tlenu, składników odżywczych i hormonów do komórek oraz usuwanie produktów przemiany materii (takich jak dwutlenek węgla i mocznik). Krew reguluje również gospodarkę wodną i elektrolitową oraz pomaga usuwać zanieczyszczenia będące częścią układu odpornościowego.

Komórki krwi chroniące ludzkie ciało przed infekcjami. Są zaangażowane w reakcje alergiczne i niszczą uszkodzone, stare lub martwe komórki w organizmie.

Komórki krwi odpowiedzialne za transport tlenu. Do ich powstawania konieczna jest erytropoetyna, hormon wytwarzany w nerkach.

Złożony proces, podczas którego krew tworzy skrzepy. Jest to ważna część hemostazy, w której uszkodzoną ścianę naczynia krwionośnego pokrywa skrzep fibryny zatrzymujący krwawienie i pomagający naprawić uszkodzone naczynie. Zaburzenia krzepnięcia mogą prowadzić do zwiększonego krwawienia i/lub zakrzepicy i zatorowości. Podczas zabiegu dializy krzepnięcie krwi hamują antykoagulanty, takie jak heparyna.

Wskaźnik oceny jakości leczenia. Oblicza się go, dzieląc iloczyn klirensu mocznika dla danego dializatora (K)  i czasu trwania zabiegu (czas dializy, t) przez objętość dystrybucji mocznika w organizmie pacjenta (V).

Innowacyjne urządzenie z technologią PIN (system automatycznego zamykania linii w celu wyeliminowania ryzyka zanieczyszczenia podczas odłączenia od systemu dializy otrzewnowej) do automatycznej dializy otrzewnowej, dostępne wyłącznie w Stanach Zjednoczonych. Liberty Cycler automatycznie reguluje wymianę zużytego i świeżego roztworu dializacyjnego. Wyposażony jest w najnowocześniejszy mechanizm pompujący, jest łatwy w konfiguracji i posiada zintegrowane oprogramowanie do zarządzania danymi pacjenta.

Układ rurek łączący obieg krwi pacjenta z dializatorem podczas zabiegu dializacyjnego.

Nerki znajdują się do tyłu od jamy brzusznej, z prawej i lewej strony kręgosłupa. Te ważne dla życia narządy mają długość około 10 do 12 cm i ważą jedynie po około 160 gramów każdy. Nerki zapewniają regulację równowagi kwasowo-zasadowej poprzez filtrowanie produktów metabolizmu i produkcję moczu. Około 1700 litrów krwi przepływa przez nerki osoby dorosłej w ciągu 24 godzin.

Zmniejszona zdolność transportowania tlenu we krwi, mierzona jako zmniejszona zawartość hemoglobiny we krwi.

Ostra utrata czynności nerek. W zależności od stopnia niewydolności nerek konieczne może być stosowanie dializoterapii przerywanej. W przeciwieństwie do przewlekłej niewydolności nerek, dializa może pomóc w całkowitym przywróceniu funkcji nerek u wielu pacjentów.

Trwała niewydolność nerek (schyłkowa niewydolność nerek) spowodowana powolną i postępującą utratą funkcji nerek (zaprzestaniem detoksykacji organizmu) w ciągu kilku lat. Ponieważ nie można przywrócić czynności nerek, pacjent musi być leczony terapią nerkozastępczą, tj. przeszczepem lub dializą nerek. Przewlekłej niewydolności nerek towarzyszą długotrwałe powikłania, takie jak niedokrwistość nerkopochodna, nadciśnienie tętnicze i inne problemy sercowo-naczyniowe, a także choroby kości, utrata apetytu i niedożywienie.

System dla naszych hemodializatorów serii 4008 i 5008 do przeprowadzania hemodiafiltracji i hemofiltracji na linii. Na linii (on line) oznacza, że urządzenie do dializy automatycznie wytwarza roztwór do infuzji do leczenia. Ta metoda jest bezpieczną, przyjazną dla użytkownika, oszczędzającą zasoby i opłacalną alternatywą dla gotowych worków z roztworem do infuzji.

Polimer (tworzywo sztuczne) stosowany do produkcji błon dializatorów. Charakteryzuje się ekstremalną stabilnością termiczną, odpornością chemiczną i kompatybilnością względem krwi.

Zabieg chirurgiczny polegający na wszczepieniu nerki od dawcy.

Bezpośrednie, wykonane chirurgicznie na przedramieniu pacjenta, połączenie między tętnicą (naczyniem krwionośnym przenoszącym krew z serca na obwód organizmu) a żyłą (naczyniem krwionośnym przenoszącym krew do serca).

Płyn stosowany w dializie w celu usunięcia przefiltrowanych substancji i nadmiaru wody z krwi.

Zautomatyzowany system dializy otrzewnowej, oferujący pełen zakres opcji dializy otrzewnowej, jak również maksymalne bezpieczeństwo i komfort pacjenta, lekarza i personelu pielęgniarskiego. W porównaniu z poprzednimi wersjami, wprowadzony w roku sprawozdawczym model sleep•safe harmony jest jeszcze łatwiejszy w obsłudze i oferuje rozwiązania dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Substancje wiążące fosforan wiążą w jelicie grubym nadmiar fosforanu pochodzącego z pożywienia. Nadmiar fosforanu jest zwykle wydalany przez zdrowe nerki. Ten proces filtracji może być tylko częściowo zastąpiony dializą u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek. Zbyt duża ilość fosforanu we krwi może powodować liczne niekorzystne skutki, takie jak choroby kości, problemy z tarczycą i zwapnienie naczyń krwionośnych. PhosLo, OsvaRen lub Velphoro (PA21) są przykładami substancji wiążących fosforan dla pacjentów z przewlekłą chorobą nerek.

GFR wskazuje objętość płynu, który nerki filtrują z krwi na minutę (mocz pierwotny). Wartość ta waha się od ponad 90 ml/min w przypadku zdrowych nerek (1 stadium) do mniej niż 15 ml/min (5 stadium), gdy konieczna jest dializa lub przeszczep nerki. Osoby cierpiące na przewlekłą chorobę nerek (PChN) w stadium 4 mają zaawansowane uszkodzenie nerek (GFR od 15 do 29 ml/min). Jest wysoce prawdopodobne, że pacjenci ci będą potrzebować dializy lub przeszczepu nerki w niedalekiej przyszłości.

Etapy przewlekłej choroby nerek według amerykańskiej National Kidney Foundation:

Żelazo do leczenia niedokrwistości wynikającej z niedoboru żelaza u pacjentów dializowanych. Przykładem jest produkt Venofer.